NEFESLER

Fuzuli
-1-

Ey felek şerm et ne bid'attir ki, bünyâd eyledin
Hânedan-ı Ahmed-i Muhtâr'a bidâd eyledin

Ehl-i Beyt'i Mustâfâ'ya sitemi gördün revâ
Ta Yezîd-i pür cefânın gönlünü şâd eyledin

Bu ne fikr-i bâtıl ü endişe-i beyhûdedir
Kim yakıp bin Kâbe bir puthâne âbâd eyledin

Ey Yezîd-i pür cefâ her kimse bir âd eylemiş



-2-

Sehlidir ol kim hemin Havvâ'dan Âdem oldu dûr
Olmadı mecmu'-u etbâ u ıyalinden cudâ

Sehlidir ol gam ki düştü bahre Nuh'un zevrakı
Gürmedi deryây-ı hûnâb içre girdab-ı fenâ

Sehldir kim yetti İbrâhim'e Nemrud ateşi
Yetmedi berk-ı cihân-sûz-i firâk-ı akrabâ

Sehldir kim çekti bîdâdını Fir'av'nın Kelîm
Olmadı düşman ana bir kâfir-i mu'min-nümâ

Bîtekellüf akl-i mizân ile tahkik etseler
Cümle-i endüh-ı mecmu'-u gürûh-ı enbiya

Gelmez ol mikdar mihnetlerce kim sabr eyleyüb
Çekti ehl-i zulmden mazlum-ı deşt-i Kerbelâ



-3-

Ey derd perver-i elem-i Kerbelâ Hüseyn
Vey Kerbelâ belâlarına mübtelâ Hüseyn

Gam pâre, pâre bağrını yandırdı dağ ile
Ey lâle-i hadika-i Âl-i Abâ Hüseyn

Tiğ-i cefâ bedenin oldu çak-i çak
Ey bûsitân-ı sebze-i tiğ-i cefâ Hüseyn

Yıktı vücudunu gam-ı zulmet serây-i dehr
Ey şem-i bezm-i bârgeh-i Kibriyâ Hüseyn

Devr-i felek içirdi sana kâse kâse kan
Ey teşne-yi hararet-i berq-i belâ Hüseyn

Yâd et "Fuzulî" Âl-i Abâ hâlin âh
Kim berq-i âh ile yakılır harmen-i günâh




-4-

Muharrem'dir gönül feryâda gel âh eyle efgân kıl
Azâ tut bâşına toprak saçıp çâk-i giriybân kıl

Kılub kat'ı nazar mâh-ı Muharrem ayş u işretten
Demâdem çeşmini mazlûmlar yâdiyle giryân kıl

Urub gerdûne berk-i âh-ı ateşbârdan ateş
Binâsın yak anı devr-i muhâliften peşiymân kıl




-5-

Ol benem kim cedd-i pâkimdir çerâğ-ı enbiyâ
Âfitâb-ı evc-i himmet serv-i bağ-ı istifâ

Ol benem kim ma'den-i dürr-i vücudumdur Ali
Şâh-ı erbâb-i hakikat, şem-i cem-i evliyâ

Ol benem kim şem-i nur-i hilkatimdir Fâtıma
Gevher-i kân-ı şeref, şem-i şebistân-ı hayâ

Ben nihal-i gülşen-i adl u riyâz-i ismetim
Ey fesâd ehli nedir bunca bana cevr u cefâ

Döktünüz bir bir atıp seng-i sitem evrakımı
Koydunuz tenha beni gurbette bî berg u nevâ

Haliya katlim temennasında kılmışsız guluv
Hangi mezhebde benim kat-i hayatımdır revâ?




-6-

Ya Rab ne fitnedir ki cihan kıldı âşikâr
Ya Rab ne zulümdür ki âyan etti rûzigâr

Ya Rab kaza bu emrde çekmez mi infiâl
Ya Rab felek bu fiilden olmaz mı şermsâr

Âb-ü havây-i gülüşen-i mihnet fezây-i dehr
Çün olmadı Hüseyn'e sefâbahş u sazgâr

Arâm tutmayub yere geçsin hemişe âb
Mehd-i feragat üzre havâ tutmasun karâr

Çün hâkidân-ı dehrde ârâm bulmadı
Sultân-ı din Hüseyn-i Ali şâh-ı kâmkâr

Bâd-ı fenâya gitse revâdır bu hâkdân
Âyine-i vücûde ademden salub gubâr

Ey dil, hükümetine cihanın ne itimad?!
Ey dîde, haşmetine zamanın ne itibar?!

Olsaydı rûzigâr-ı nihâdında bir sebât
Ahdin kılurdu Âl-i Resûl ile üstüvâr

Devran cibilletinde ger olsaydı bir vefâ
Âl-i Resûl hizmetin eylerdi ihtiyâr

Ol vakitten ki hasm rızâsiyle tiğ u tîr
Şah-ı şehîdin eyledi âzasını figâr

Açmış dehan teessüf için tîr-i tündrû
Çekmiş zebân tahassür için tiğ-i âbdâr

Ya Rab ki tiğ çıkmaya habs-i niyâmdan
Ya Rab ki kande olsa ola tîr hâkisâr





Kemteri
-1-

Hâzin-i gencîne-i sırr-ı Hudâsın yâ Ali
Vâris-i zât-ı peyamber Hel eta'sın yâ Ali

Nokta-i evvel bidâyet her ulûmun bâbısın
Nûr-u Hak'sın sırr-ı Bismillâh'da Bâsın yâ Ali

Yok bu ümmette nazîrin hâsılı bir nûrsun
Lâhmüke lâhmî Habîb-i Kibriyâ'sın yâ Ali

Âstân-ı devletin dâr-ül- emandır âşıka
Pâdişâh-ı zât-ı mutlak mültecâsın yâ Ali

Sırr-ı vahdette olan nûr-u meveddet aşkına
Bendene şâhın meded kıl rehnümâsın yâ Ali

Rü siyâhım şerm ile geldim der-i ihsânına
Sen şefâat eyle ma'rüf-i sehâsın yâ Ali

Lûtfuna muhtâcdır her vech ile bu Kemterî
Şefkat etmek mücrimîne mübtelâsın yâ Ali




-2-

Tâ ezel bezminde ikrâr eyleyen Şiîleriz
Bunda ol ikrârı tekrâr eyleyen Şiîleriz

Doğrudan doğru riâyet eyleriz yok hîlemiz
Şer-i enver ile reftâr eyleyen Şiîleriz

İhtedu bişşemsi emrine riâyet eyledik
Ehl-i Beyt'i her dem ezkâr eyleyen Şiîleriz

Dahl eden bir gün gelir tasdîk eder erkânımız
Düşmeni kendüye hoş yâr eyleyen Şiîleriz

Derd-i aşka duş olub lokman'a minnet etmeyiz
Kendi derdimize tîmâr eyleten Şiîleriz

Hak Muhammed'le Ali'nin sâyesinde Kemterî
Nefs-i bed evhâmı Bîzâr eyleyen Şiîleriz



-3-

Âh kim erdi yine mâh-ı muharremdir bu gün
Sîne sûzan dîde giryan olacak demdir bu gün
Kaldı Zâlimler elinde vâris-i sıbt-ı Nebi
Ağla çeşmim haşre dek eyyâm-ı mâtemdir bu gün
Kerbelâ hâkinde ferzend-i resûl oldu şehîd
Bir içim su vermediler çün müsellemdir bu gün
Ehl-i Beyt'in çektiğin yâd eyleyüb şâm ü seher
Kara bağlar durmaz ağlar ol ki âdemdir bu gün
Kim ki bir katre gözündrn yaş dökmezse eğer
Ceddi yoklansa çıkar mel'ûna hurremdir bu gün
Ehl-i tuğyandan zuhür etti bu fitneiltihâb
Lânet olsun ol gürûh-i bî hicâba bî hisâb

İrtihâl ettikte âlemden cenâb-ı Mustafâ
Hep ser-i hâra hücûm etti gür^üh-i eşkiyâ
Yâ Ali ente maalhakki hadîsi var iken
Çok cefâlar gördü bu kavmin elinden Mürtezâ
Men ezâni emrini kasden ferâmûş ettiler
Bâb-ı Zehrâ'ya gelüb etti o zâlimler ezâ
Dil şikest etti o bî din itret-i peygamberi
Zerre îmânı olan etmez bu kâra iktida
Ol Yezid-i bî mürüvvet zâlimin ettiklerin
irtikâb etmez bu fi'li kim eder İblis hayâ
Ehl-i Beyt'e buğz eden ol kim munâfıkdır hemin
Bu hadîs-i pâke îmân etmeyen olur lâîn

Cem' olub bir araya mel'unlar isyân ettiler
Ehl-i Beyt'in mahvine bilcümle peymân ettiler
Tâ o rütbe ittifâk etti munâfıklar ki âh
Hâce-i ümmülfesâdı Şâm'a sultân ettiler
Hakkı Zehrâ'yı alub gasb etti âhır zâlimûn
Hâtır-ı Peygamber'i incittiler kan ettiler
Ol çerâğ-ı Ahmed'i söndürmeğe kalkıştılar
Bunlar ol mel'un ki evvel terk-i îmân ettiler
Bunlar iken bezm-i hâs-ı Rabb-ı izzette kabûl
Zâliman bu hânedânı zâr ü giryân ettiler
Kim sebeb verdiyse yâ Rab lâ'net olsun cânına
Âline ensâbına ihvânına a'vanına

Kerbelâ'da aldılar etrafını ol hazretin
Goncasın soldurdular ol gülistân-ı ismetin
Bir takım kelb-i akur etti o mazlûma gulû
Eylediler hûn ile âlûde cism-i devletin
Kurratül'ayn-ı Habîb-i kibriyâ'ya nettiler
Ol Yezîd hiç tutmadı Fahr-i cihânın hürmetin
Kimseye vermezdi mel'ûn müslümanlık şânını
Ol gürûh-i bed siriştin anla islâmiyyetin
Düşmen-i Âl-i abâ'dır ol ki lâ'net eylemez
Lâ'net olsun ana çekmekte Ümeyye gayretin
Tutma hubb-i düşmen-i Âl-i abâ'yı sînede
Farkı yoktur lâşeden hıfz eyleme gencînede

Ol anûd ibn-i fürûmâye Pelîd ibn-i Ziyâd
Başına cem' etti ol kelb askerin bilitihhâd
İns ü cinne Hak'kın âb-ı hazrete ehl-i inâd
Bu ne vicdandır Hüseyn-i Kerbelâ'ya kıydılar
Ol munâfıklar edüb emr-i Yezîd'e inkiyâd
Erdi mel'un kâmına lâ'net o kavmin cânına
Şâm'a celb etti ser-i pâki Yezîd-i bed nihâd
Mustafâ'nın âline bu cevri lâyık gördüler
Dîni ayrı kâfir olsa eylemez bunca fesâd
Şimr-i Zülcevşen Ömer bin Sa'd ile bir de Sinan
Bunlar içün lâ'net etmek bizlere farzdır heman

Hazret-i Zeynel-âba iken imân-ül-müslimîn
Etmediler iktidâ zulm ettiler ol hâinîn
Bâkır u Câfer'le Kâzım'la Ali Mûs-er- Rızâ
Dest-i düşmenden neler çekti meded Âl-i Hüseyn
Şeh Takî vü bâ Naki vü Askeri serverlerin
Her biri bir cevr ile oldu şehîd ol nâzenîn
Hâtem-i Âl-i Abâ ol Mehdi-i Sâhib livâ
Çeşm-i âlemden nihân oldu imâm-ı pâk-i din
Gelmedi Âl-i Ümeyye veş bu dehre bir bir pelîd
Çârdeh ma'sûma şefkat etmedi kavm-i lâîn
Hak Muhammed'le Ali'ye sıdk ile îmân eden
Lâ'net eyler Âl-i Süfyân'a müselmânim deyen

Ey Hudâ lûtf et bize ol Mustafâ'nın aşkına
Sıhr-ı Peygamber Aliy-yel- Mürtezâ'nın aşkına
Gonca-i bâğ-ı Muhammed Fâtıma Hayrünnisâ
Dâderi Şâh-ı Şehîd-i Kerbelâ'nın aşkına
Hubb-i Ehl-i Beyt ile al cânımı yâ Rabbenâ
Kemterî'ye kıl kerem Âl-i abâ'nın aşkına
Hak akıllar vermiş ihsân eylemiş her bir kula
Fark u temyîz eyle sofî enbiyânın aşkına
Nice âyât ahâdîs ile müsbet gün gibi
Geç teberâdan tevellâya Hudâ'nın aşkına
Ehl-i Beyt'in rûhuna bî had salât ile selâm
Lâ'net olsun düşmen-i Âl'e ilâ yevm-il- kıyâm



-4-

Hak'dan özge gayrı yokdur âlem-i vahdette tâ
Kendi nûrundan yarattı bunları Rabb-il- ulâ
Ahmed-i Muhtâr'dır mir'ât-ı zât-ı Kibriyâ
Ol cihetten âşikaane oldu sırr-ı Hel etâ
Nûr-u vâhiddir Muhammed'le Ali-yel- Mürtezâ
Zât-i mahbûb-u Hudâdır Hamse-i Âl-i Abâ

Hâkipây-i Ehl-i Beyt'e rûyemâl ol ey püser
Bendesi ol kim azîzim rûşen olsun dîdeler
İsm-i pâkin yâd edüp ezkâr kıl şâm ü seher
Dört kitâbın sırrına vâkıf olam dersen eğer
Nûr-i vâhiddir Muhammed'le Ali-yel- Mürtezâ
Zât-i mahbûb-u Hudâ'dır hamse-i Âl-i Abâ

Vasf-ı pâkin muhtasar kıldım beyan efzûndur
Cûd ü feyz ile bu âlem serteser meşhûndur
Tâ ezelden bunları sevmek bize kanûndur
Bunları inkâr eden elhâsılı mel'ûndur
Nûr-i vâhiddir Muhammed'le Ali-yel- Mürtezâ
Zât-i mahbûb-u Hudâ'dır hamse-i Âl-i Abâ

Zerre hürmet etmeyüp Peygambere ol bi hicab
Kangı akl ile bu kâra başladı İbn-i kilâb
Ol çerâğ-ı hânedânı eyledi zâlim harâb
Lâ'net olsun cânına kavm-ı Yezîd'in bî hicâb
Nûr-i vâhiddir Muhammed'le Ali-yel- Mürtezâ
Zât-i mahbûb-u Hudâ'dır hamse-i Âl-i Abâ

Ey taassub ehli râh-ı müstakîme çekme sed
Fark u temyîz et ko kibri olma şeytandan eşed
Çeşm-i insâf ile bak zîrâ ayandır nîk ü bed
Cân ü dilden bunlara îmân eden bulur meded
Nûr-i vâhiddir Muhammed'le Ali-yel- Mürtezâ
Zât-i mahbûb-u Hudâ'dır hamse-i Âl-i Abâ

Hak peyemberden cenâb-ı Mehdi'ye gelince dek
İns ü cinne bunlar idi iktidâ idilecek
Her birinin hâkipây-i devleti kadr-i felek
Dönmem imânım budur ey Kemterî tâ haşre dek
Nûr-i vâhiddir Muhammed'le Ali-yel- Mürtezâ
Zât-i mahbûb-u Hudâ'dır hamse-i Âl-i Abâ





Seher Abdal
-1-

vird-i zebânım zikr-i Hudâ'dır
Sanma bu cânım mürg-i hoş elhan
Na't-i Nebî'dir medh-i Ali'dir
Şâh-ı Velîdir cân ile cânan

Şah-ı cihânım rüh-i revânım
Cism ile cânım dîn ü imânım
Şâh-ı muallâ aliyyül-a'lâ
Mevli-i Mevlâ Hâdi-i Rahman

Şâh-ı muzaffer Hazret-i Kanber
Haşr gününde sâki-i Kevser
Şâh-ı velâyet n3ur-i hidâyet
Keşf ü kerâmet hüccet ü bürhan

Cânı nebînin serveri dînin
Rehberi oldu ehl-i yakînin
Ol veliyyullah mazher-ı Allah
Oldu hakîkat cümleye irfân

Şâh-ı şeriat mîr-i tarîkat
Oldu İmâm-ı ehl-i hakîkat
Şâhid ü meşhud âbid ü ma'bud
Cümleye maksud server-i merdan

Hayder-i safder Şebbir ü Şübber
Zeynelâbâ'dır Bâkır ü Ca'fer
Kâmil ü âlim ilm ile kaim
Mûsi-i Kâzım Şâh-ı Horasan

Şâh-ı cihandır ayn-ı ayandır
İlm-i ledünne gevher-i kândır
Oldu Takî'den Şâh Naki'den
Şâh Askerî2den Mehdi-i devran

Âl-i Ali'ye eyle tevelli
Sevmeyene sen söyle teberrî
Nâkıs u ahmak bâtıl-ı nâhak
Kâfir-i mutlak Şimr ile Mervan

Düşme gümâna varma yabâna
Eyle tevellâ şâh-ı cihâna
Cism ile canda sakla bu tende
Zerrece sende kalmaya isyan

Seyyid-i Gazi merd-i Hİcâzî
Hazret-i Hak'ka geçti niyâzı
Kâtil-i küffâr Hayder-i Kerrâr
Oldu bu halka rahmet-i Rahman

Ey Seher Abdal cümle bu ahval
elde hidâyet keşf ola ahval
Çekme melâmet ere selâmet
Kıldı inâyet Hazret-i Sultan



-2-

Ol server-i sultân-ı cihan şâh-ı muzaffer
Yâ'ni ki Ali vâli-i Hak Sâki-i Kevser

Kevser'den eğer nûş edeyim der isen ey can
Dergâh-ı muallâsın koy cân ile çâker

Çâker ola iskender ü Cemşîd ü Ferîdûn
Şol kimseye kim Şâh'a ola bende-i kemter

Kemter kul olan şâha cihân içre hemîşe
Neyler kemer-i şâhı nider tâc ile efser

Efserdir eğer ister isen menzil-i âlî
Gel levh-i dilin üstüne ur sikke-i Hayder

Hayder'dir eyâ bil ki imâmeyn-i şehîdeyn
Ya'nî ki Hasen biri Hüseyn Şebbir ü Şebber

Şebber şeh-i âdilden ü hem Zeyn-i abâ'dan
Ferzend-i hakîkat biliniz Bâkır u Ca'fer

Ca'fer bize sultân-ı cihân oldu bu yolda
Hem server-i din Mûsi-i Kâzım şeh-i azher

Azher olasın gün gibi âlemde-i mü'minin
Ger ola sana şâh-ı Horâsan reh ü rehber

Rehber dahi Hak mîri Taki Şâh nakî'dir
Olda dü cihan içre Hasen Askeri server

Asker olasın sıdk ile Mehdî-i zamâne
Tut kavlini Şâh'ın kim odur şâfi'-i mahşer

Mahşerde eğer ister isen fırka-i nâci
Gel ey Seherî medh-i Ali söyle serâser

Serden ne içün havf idesin zâhir ü bâtın
Şemşîr sözün Hârici'nin bağrına hançer



-3-

Her işte Allah adını idelim yâd
Kılalım Mustafâ medhini bünyâd
Muhibb-i Murtezâ'yız abd-i evlâd
Bil ey mü'min olasın gamden âzâd
Hüseyn ibn-i Ali sırr-ı Hudâ'dır
Habîb-i nûr-i çeşm-i Mustafâ'dır

Hasen'dir gönlümün tahtında sultan
İmân-ı muktedâ-yi kâmil insan
Hakîkat âleminde cân ü cânan
Bilin kimdir diyrm ey kâmil insan
Hüseyn ibn-i Ali sırr-ı Hudâ'dır
Haîb-i nûr-i çeşm-i Mustefâ'dır

Pederdir Şâh Zeynel'âbidîn'e
Erenler serveri ehl-i yakîne
Gerektir cân ü dilden ehl-i dîne
Kul olmak kanberî'nin kanberine
Hüseyn ibn-i Ali sırr-ı Hudâ'dır
Habîb-i nûr-i çeşm-i Mustafâ'dır

Muhammed Bâkır'e abd olduk ey yâr
Getürdük cân ile ol şâha ikrâr
Cihanda yok bulardan gayri deyyâr
bu medhi söylerim dilimde tekrâr
Hüseyn ibn-i Ali sırr-ı Hudâ'dır
Habîb-i nûr-i çeşm-i Mustafâ'dır

İmâm-ı Ca'fer kân-ı hakîkat
Aın fermânıdır ilm-i şerîat
Ki nutkundan zuhûr etti tarîkat
Hem oldur menba'-i ilm-i hakîkat
Hüseyn ibn-i Ali sırr-ı Hudâ'dır
Habîb-i nûr-i çeşm-i Mustafâ'dır

İmâm-ı Kâzîmî'dir İbn-i Ca'fer
Odur mü'minlere hâdi-i rehber
Okur ins ile cin medhin serâser
Resûl evlâdıdır hem medh-i Hayder
Hüseyn ibn-i Ali sırrı Hudâ'dır
Habîb-i nûr-i çeşm-i Mustefâ'dır

Ali Mûsâ Rızâ'dır Heştüm-i pâk
Anın aşkına seyrân eyler eflâk
Kıl ey mü'min bu yolda cânını hâk
Bilin kimdir bular ey ehl-i idrâk
Hüseyn ibn-i Ali sırr-ı Hudâ'dır
Habîb-i nûr-i çeşm-i Mustafâ'dır

Matla'ı seha sahib-i Cud-u Kerem
İmâm-ı pîşüvâdır her dü âlem
Habîb-i ins ü cin sertâc-ı âdem
Ana bîat kılanlar çekmeye gam
Hüseyn ibn-i Ali sırr-ı Hudâ'dır
Habîb-i nûr-i çeşm-i Mustefâ'dır

Nakî'dir sâhib-i sırr-ı velâyet
Hem oldur Kâşif-i tefsir-i âyet
Velâyet menba'ıdır b3i nihâyet
Hüseyn ibn-i Ali sırr-ı Hudâ'dır
Habîb-i nûr-i çeşm-i Mustefâ'dır

Hasen-i Askerî'dir pîşüvamız
İmâm-ı muktedâdır rehnümâmız
Çerağ-ı âlemi bedr-i düçamız
İmâm-ı din şehid-i Kerbelâ'mız
Hüseyn ibn-i Ali sırr-ı Hudâ'dır
Habîb-i nûr-i çeşm-i Mustefâ'dır

Muhammed Mehdi'dir hak hüccetullah
Yakindir kim zuhûr ede ki ol şah
Bu âlem halkı ola cümle âgâh
Sücûd ide yüzüne mihr ile mâh
Hüseyn ibn-i ALi sırr-ı Hudâ'dır
Habîb-i nûr-i çeşm-i Mustefâ'dır

Gel ey mü'min tevellâ şâha eyle
Teberrâ düşmen-i evlâda eyle
Hudâ Kur'ân içinde dedi bile
Var imdi cân ile bu medhi söyle
Hüseyn ibn-i Ali sırr-ı Hudâ'dır
Habîb-i nûr-i çeşm-i Mustefâ'dır

Yezîd'e sed hezâran lâ'net-i Hak
Hani Mervân ü Şimr-i nahs-i mutlak
Şehîd eylediler evlâdı nâhak
Şehitler serveri sultân-ı ber hak
Hüseyn ibn-i Ali sırr-ı Hudâ'dır
Habibi nûr-i çeşm-i Mustefâ'dır

Keremli hâcedir Şâh-ı velâyet
Niyâz ile temennâ kıl be-gayet
Erişe ey Seher vakt-i hikâyet
kaçan yâd olsa ismi er salevat
Hüseyn ibn-i Ali sırr-ı Hudâ'dır
Habîb-i nûr-i çeşm-i Mustafâ'dır



-4-

Erişti Fazl-ı Yezdânî bize evlâd-ı Hayder'den
Alub nûş eyledik vahdet meyin Sâkî-i Kevser'den

Resûl'e her kim ümmettir sever evlâdını Şâhın
İkisi nûr-i vâhiddir olur bir pâk gevherden

Ben ol şehrim dedi Seyyid Ali'dir Bâbuhâ yâ'nî
Anınçün bil zuhûr etti Muhammed Ali ol dürden

Ali'ye sıdk ile candan eğer tasdik kıldınsa
Şefâat ola mahşerde sana Şebbîr ü Şübber'den

İmam Zeynelâbâ'dan Bâkir oldu mürşid-i kâmil
Eğer hak mezheb istersen yüzün döndürme Ca'fer'den

Bilin Mûsi-i Kâzım'dan erer maksûda her tâlib
İmâm-ı heştüm ol şâh-ı Horasan nesl-i Hayder'den

Takî'ye sıdk ile her kim gönül verdiyse ey âkıl
Nakî'den feth ola ma'nâ hidâyet ire Asker'den

Muhammed Mehdi'dir hatm'i İmam lıcağız zâhir
Cihanda kalmaya bir şey Yezîd ü gebr ü kâferden

Bu zulmâtın sıfâtından eğer kurtulmak istersen
Fenâ dünyâyı terk eyle elin çek sîm ile zerden

Koyub bu şehr-i âfâkı beke mülküne azmeyle
Erişe şerbet-i Bâkî sana Sâkî-i Kevser'sen

Fedâ kıl cânını Şâh'ın yolunda ey Seher tâ kim
Mevâlî meşreb ol ismin yuyulmasın bu defterden

Teberrâ eyle müşrikten hezâran cân ile dâim
Teberrâ eyle ey mü'min gelüb Mevlâ-yı Kamber'den




Teslim Abdal
-1-

Gafil durma şaşkın bir gün ölürsün
Dünya sana bâki değil ne fayda
Ettiğin işlere pişman olursun
Pişmanlığın ele girmez ne fayda

Bir gün seni iletirler evinden
Hak'kın kelâmını kesme dilinden
Kurtulmazsın Azrailin elinden
Türlü türlü yolun olsa ne fayda

Söylersin de sen sözünden şaşmazsın
Helâlini heramından seçmezsin
Kepeğin tükenir su da içmezsin
Hep deryalar senin olsa ne fayda

Teslim Abdal eder, çöksem otursam
Cümle varlığımı ele getürsem
Şu yalan dünyayı zapta getürsem
Hep dünyalar senin olsa ne fayda



-2-

Öğmüş te yaratmış kendi nurundan
Padişah eylemiş ilin üstüne
Cemalini gördüm salâvat verdim
Çıkılar sokunmuş serin üstüne

Vallahi kur'ân'dır senin sözlerin
Yâsin-i şerife benzer yüzlerin
İnnâfetahnâ sûresi gözlerin
Vedduha inmiştir dilin üstüne

Kaşların üstüne benler düzülür
İkrarından dönen Hak'tan üzülür
Ak göğüsün üstüne Tebbet yazılur
Veşşemsi inmiştir kolun üstüne

Alnımıza yazıldı böyle yazı
Hak içün kılarız biz de niyazı
Âyetelkürsile güzel ihlâsı
Okudum giderim yolun üstüne

Teslim Abdal eder Şemsin çırası
Errehmandır iki kaşın arası
Güzel Bismillâhla Elham sûresi
Elif lâm mîm inmiş hattın üstüne



-3-

Tâ ezelden yârin yüzüne bakıp
Cemâli didarı gören ağlar mı
Yetişip bir mürşid eteğin tutup
Özünden benliği ayran ağlar mı

Ali'ye Muhammed geldi bürhana
Hatice Fâtıma o ehli câna
Birleyip özünü ulu meydana
Anlayıp zâtını bilen ağlar mı

Sahipzaman yakın yola gelirse
Hasan'la Hüseynin âhın alırsa
Erenler deminden her ne gelirse
Ere erip Hak'kı gören ağlar mı

Zeynel'âbidin'in yüzünü görüp
Muhammed Bâkır'ın sırrına erip
Câ'feri Sadık'ın dârına durup
Burada ikrarın veren ağlar mı

Mûsâ-yi Kâzım'ın Tûruna uçup
İmamı Rızâ'nın yurduna göçüp
Küfür köprüsünü ileri geçüp
İmam deryasına dalan ağlar mı

Takî, Nakî'yi, Askerî'yi bilen
Hak Muhammed ile Mehdî'dir gelen
Her daim kırkların cem'inde olan
Mahabbet tadını duyan ağlar mı

Teslim Abdal daim yüksek uçar mı
Erenlere teslim olan kaçar mı
Dört kapudan kırk makamdan geçer mi
Bir olub birliğe yeten ağlar mı



-4-

Süren erenler süreği, Süre gelmiş süre gider
Münkir cehennem direği, Dura gelmiş dura gider

Uyma münkirin gücüne, Taşı dokunur kıçına
Münkir cehennem içine, Gire gelmiş gire gider

Bir gerçeğe indir başı, Durmaz akar gözüm yaşı
Yezidin elinde taşı, Ura gelmiş ura gider

Teslim Abdal çün basılmaz, Hakkı bâtıla batırmaz
İt ürür kervan kesilmez, Üre gelmiş üre gider



-5-

Bir dilek dilerim senden, Hasan Hüseyin aşkına
Canımızı kurban verdik, Hasan Hüseyin aşkına

Hak'ka verdim cümle varım, Dergâhına yüzüm sürdüm
Canımı terceman kıldım, Hasan Hüseyin aşkına

Gerçekler kalbini güder, Nefsini dinleyen murdar
Verdiğin za'ya mı gider, Hasan Hüseyin aşkına

Teslim Abdal eder doyur, Seç özünü baldan ayır
Çıplak giydir bir aç doyur, Hasan Hüseyin aşkına





Hilmi Dede
-1-

Âyine tuttum yüzüme, Ali göründü gözüme
Nazar eyledim özüme, Ali göründü gözüme

Âdem Baba Havva ile, Hem Allemel'esmâ ile
Çerhi felek semâ ile, Ali göründü gözüme

Hazreti Nuh Neciyyullah, Hem İbrahim Halilullah
Sinâ'da Kelimullah, Ali göründü gözüme

İsâ'yı Ruhullah oldur, İki âlemde Şah oldur
Müminlere penah oldur, Ali göründü gözüme

Ali evvel Ali âhır, Ali bâtın Ali zâhir
Ali tayyib Ali tahir, Ali göründü gözüme

Ali candır Ali canan, Ali dindir Ali iman
Ali Rahîm Ali Rahman, Ali göründü gözüme

Hilmî gedayi bir kemter, Görür gözüm dilim söyler
Her nereye kılsam nazar, Ali göründü gözüme



-2-

Dost cemâlin görmeğe, Her bir âzam göz oldu
Pâyine yüz sürmeğe, İçim dışım yüz oldu

Cûş etti can aşk ile, Doldu gönlüm zevk ile
Buldum yâri şevk ile, Geceler gündüz oldu

Dost iline varmağa, Varup yâri görmeğe
Kalmadı dere tepe, Dört yanım dümdüz oldu

Dağ u sahrâ serteser, giydi yeşil câmeler
Rindane iyd-i ekber, Çün bu gün nevrûz oldu

Her eşyâ bir harf olmuş, Hem mazruf hem zarf olmuş
Aceb ilm-i sarf olmuş, Bir nokta bin söz oldu

Kalmadı gayri ağyâr, Yar ile doldu diyâr
Ref' oluben bir ü târ, Her taraf efrüz oldu

Hilmiyâ bâzâra gel, Nakd-i cânın ver evvel
Gevher-i aşk ezel, Sanma kim ucuz oldu



-3-

Gönül keştîsiyle bahr-i mihnette
Girdâb-ı gamdayım yetiş yâ Ali
Emvâc-ı firkatle hâl-i hayrette
Girdâb-ı gamdayım yetiş yâ ali

Sensin bize dâim hallâl-i müşkil
Sensin eden bizi necâta vâsıl
Koyma bizi bahr-i elemde sâfil
Girdâb-ı gamdayım yetiş yâ Ali

Şâd olsun gönlümüz gamdan kurtulsun
Gam yerine zevk u mahabbet dolsun
Senin âşıkların ağlarken gülsün
Girdâb-ı gamdayım yetiş yâ Ali

Lütfundan yolumuz eyle küşâde
Bu kulların gamdan olsun âzâde
Deryâ-yi hayrette gönül üftâde
Girdâb-ı gamdayım yetiş yâ Ali

Sensin benim ancak hısn-ı hasînim
Senden meded diler kalb-i hazînim
Berde vü bahirde sensin muînim
Girdâb-ı gamdayım yetiş yâ Ali

Ey dâver-i âlem ey zât-ı ekrem
Eyle bizi lûtf u feyzinle hurrem
Sensin bana matlûb seni isterem
Girdâb-ı gamdayım yetiş yâ Ali

Ey dâver-i âlem ey zât-ı ekrem
Eyle bizi lûtf u feyzinle hurrem
Sensin bana matlûb seni isterem
Girdâb-ı gamdayım yetiş yâ Ali

Afveyle cürmümüz eyle şefâat
Zâhir bâtın sensin Şâh-ı velâyet
Hilmî kulun diler senden mürüvvet
Girdâb-ı gamdayım yetiş yâ Ali



-4-

Zümre-i nâçîzleriz bende olup Hayder'e
Şîr-i Hudâ Mürtezâ safşiken ü safdere

Haybet-i Lâfetadan arz u sema titredi
Şiddet ile urunca penceder-i Hayber'e

Dest-i velâyet ile salladı Zul fikar'ın
Kesti yedi kat yeri darbedicek Anter'e

Şah-ı Velâyet Ali cümlemizin serveri
Kanberiyiz tâ ebed Kanber olan Kanbere

Kalbi seliminde çün hubbu Ali olanlar
Verdi Hüseyn aşkına bakmadı cân ü sere

Râhı mahabbetinde mest-i mey-i aşkolur
Cennet-i adn içinde talib olan kevsere

Mevt ü hayat elinde ol veli-i mutlakın
Mürdeler ihya olur kum deyicek makbere

Cennet ü duzah anın emrine fermanberi
Eyleye taksim o dem hâkim olub mahşere

Tâ ki çıkar nisbeti silsile-i ahdimiz
Âl-i Ali'den hemin Hazreti Peygambere

Mürşidimiz Muhammed rehberimiz Ali
Âşık olan can verir mürşid ile rehbere

İlk cihanda ebed kaygu çeker mi dahi
Sen ki şef'i olasın Hilmî gibi kemtere



-5-

Âbidân-ı Mustafâ'yız biz Hüseynîlerdeniz
Âşıkan-ı Mürtezâ'yız biz Hüseynîlerdeniz

Bâşımız top eyledik şâh-ı şehîdan aşkına
Can feda-yi Kerbelâ'yız biz Hüseynîlerdeniz

Nola mecrûh eylese a'dâ bizim endâmımız
Mest-i sahbâ-yi cefâyiz biz Hüseynîlerdeniz

Tîr-i ta'n-ı zâhide kıldık hedef biz sînemiz
Hâsıl-ı derd ü belâyız biz Hüseynîlerdeniz

Âteş-i Hubb-i İmâmeyn ile yansun cismimiz
Sûz-i aşka mübtelâyız biz Hüseynîlerdeniz

Hamse-i ehl-i kisâdır serde tâc-ı fahrımız
Derviş-i bâb-ı rızâyız biz Hüseynîlerdeniz

Hacı Bektaş-ı Veli'dir pîrimiz Hilmi Dede
Bende-i Âl-i abâ'yız biz Hüseynîlerdeniz



-6-

Hanbağı'na kurulmuş âşıkların otağı
Gülzâr-ı aşk olubdur aşk ehlinin durağı

Gel pîr evine âşık eyle özünü puhte
Yanuptur aşk od'una erenlerin ocağı

Hak nûr-i kudretinden lûtf eyleyüb uyarmış
Mahşerde dahi sönmez âşıkların çerâğı

Mescûdumuz cemâl-i yâr olduğun nihan tut
Fâş olmasun bu esrar vardır yerin kulağı

Gir kalb-i mü'mine sen her cânibe sücûd et
Tefrîk olur mu beytin etrâfı sol u sağı

Hilmî özün hemişe dervîş-i derdmend et
Dostun müdâm oluptur derdli gönül konağı